Inmiddels is het grote moment van de handfasting stilaan genaderd, maar er is nog één onderdeel dat kan worden toegevoegd indien het bruidspaar dit wenst: “het zegenen van de handen”. Dit onderdeel heeft geen specifieke Keltische oorsprong, en kan voor allerhande soorten huwelijksceremonieën worden gebruikt, maar het is niettemin wel van toepassing in de context van een zogenaamde Handfasting. De focus wordt tenslotte gelegd op de handen die met elkaar verbonden worden, en een voorafgaande zegen uitspreken over deze handen lijkt hier dus wel op z’n plaats.

Hou er rekening mee dat deze ceremonie dient te worden beschouwd als een religieus of spiritueel huwelijk, en dus geen wettelijk draagkracht heeft. Je bent dus niet gehuwd voor de wet. In de praktijk maakt dit echter weinig uit en voor mij is er ook geen verschil of het wettelijk huwelijk reeds voltrokken is of nog voltrokken moet worden, of helemaal niet zal plaatsvinden. Ook is het mogelijk om via deze weg je huwelijksgeloftes te hernieuwen of te vieren na een bepaald aantal jaren.

Dit onderdeel werkt vrij eenvoudig: de bruid legt de handen van de bruidegom in de hare, zodat de handpalmen van de bruidegom naar boven liggen. Vervolgens spreekt de Druïde een zegen uit, waarna de handen van plaats verwisselen zodat de handpalmen van de bruid naar boven liggen. Ook hier spreekt de Druïde weer een zege uit.

Tenslotte wordt dan door elk van de getuigen een knoop gemaakt aan de uiteinden van het touw, waarna het rond de handen van het bruidspaar wordt gebonden en de huwelijksgeloftes worden geciteerd. Deze huwelijksgeloftes zijn uiteraard heel persoonlijk en worden best door het bruidspaar zelf geschreven. Je kan ervoor kiezen om dezelfde geloftes voor elkaar uit te spreken, of dat je elk andere geloftes voor elkaar schrijft en deze dan citeert. Tenslotte wordt de permanente knoop aangetrokken en het touw overhandigd aan het bruidspaar. Het huwelijk is nu voltrokken en het bruidspaar mag dit bekronen met een kus. Een eerste dronk wordt ook uitgebracht in een kelk met mede (honingwijn) of anders een andere zoete wijn.

Na dit alles rest enkel nog het sluitingsgedeelte van de ceremonie. Hierbij hoort het Druïdegebed. De vier elementen en windrichtingen worden bedankt, de cirkel wordt teruggenomen met de staf, en iedereen verlaat de cirkel na opnieuw een groet uit te brengen in het oosten. Het bruidspaar doet dit als laatste, en wanneer ook zij de cirkel verlaten is de ceremonie ten einde.